W dniu 28 lipca 2017 r. opublikowana została ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. poz. 1448), która niesie kolejne korzystne rozwiązania dla przedsiębiorców. Przepisy ustawy zaczną obwiązywać od dnia 12 sierpnia 2017 r. z możliwością zastosowania ich do środków trwałych nabytych od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia nabyć tych środków.
Dzięki temu przedsiębiorcy będą mogli dokonać corocznego jednorazowego rozliczenia nakładów poniesionych na środki trwałe – do wysokości 100.000 zł, przy spełnieniu warunku wartości początkowej środka trwałego min. 10.000 zł lub gdy łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10.000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3.500 zł.
Nowe regulacje dotyczą fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych nabytych w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Przedsiębiorcy będą mogli dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie maszyn i urządzeń.
Wysokość odpisów nie może przekroczyć w roku podatkowym 100 tys. zł, a wartość inwestycji w środek trwały powinna wynosić co najmniej 10 tys. zł.
Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza nowe rozwiązania w zakresie:
- możliwości jednorazowego rozliczenia nakładów na wybrane środki trwałe do wskazanego limitu (przy jednoczesnym minimalnym nakładzie inwestycji) oraz bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaliczek na takie nabycie środków trwałych:
- podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczanych do grup 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, czyli maszyn i urządzeń (poza możliwością takiego odliczenia pozostają nieruchomości i środki transportu);
- wysokość odpisów nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 100.000 zł, a wartość inwestycji w środek trwały powinna wynosić co najmniej 10.000 zł. Przepisy dopuszczają uwzględnienie w limicie 10.000 zł wartości kilku środków trwałych, przy czym wartość każdego z tych środków musi być wyższa niż 3.500 zł;
- znowelizowane przepisy umożliwiają zaliczenie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów (do wysokości 100.000 zł) dokonanych wpłat (zaliczek) na poczet nabycia środków trwałych (z grup 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, o wartości co najmniej 10.000 zł), których dostawa zostanie wykonana w następnych okresach rozliczeniowych;
- wskazany w ustawie limit 100.000 zł obejmuje sumę wpłat zarówno na poczet nabycia środków trwałych (zaliczek), jak i dokonanych odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych (zaliczka zostanie uwzględniona przez pomniejszenie kwoty jednorazowych odpisów amortyzacyjnych). W przypadku spółki niebędącej osobą prawną limit 100.000 zł odnosi się łącznie do wszystkich wspólników tej spółki;
- zasad opodatkowania dochodów uzyskiwanych na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.
W wyniku nowelizacji pobór 10% zryczałtowanego podatku z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej będzie wyłączony w zakresie przychodów uzyskiwanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera (dochody te będą podlegać opodatkowaniu na ogólnych zasadach).
Pomimo tego, że weszły w życie w ciągu roku podatkowego, przepisy te mają zastosowanie do środków trwałych nabytych już od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych środków.