Wynagrodzenie otrzymane z tytułu pracy może być opodatkowane zarówno w państwie, w którym praca jest wykonywana, jak i w państwie, w którym otrzymujący wynagrodzenie ma miejsce zamieszkania. Aby uniknąć podwójnego opodatkowania tych dochodów stosuje się właściwą metodę unikania podwójnego opodatkowania.
Wyłączenie z progresją
Metoda ta polega na zastosowaniu stawki podatku właściwej do osiągniętych w kraju i za granicą. Jednak stawkę tę stosuje się jedynie do dochodów uzyskanych w kraju.
Metodę taką przewidują m.in. umowy zawarte z: Albanią, Austrią, Chinami, Chorwacją, Cyprem, Czechami, Danią, Estonią, Finlandią, Francją, Grecją, Indonezją, Irlandią, Japonią, Kanadą, Kuwejtem, Litwą, Łotwą, Niemcami, Portugalią, Republiką Południowej Afryki, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwecją, Tunezją, Turcją, Ukrainą, Wielką Brytanią i Irlandią Północną oraz Włochami.
Przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją podatnik ma obowiązek składania zeznania rocznego, jeżeli:
- osiąga inne dochody podlegające opodatkowaniu w kraju według skali podatkowej,
- chce skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, tzn. złożyć zeznanie łącznie z małżonkiem lub opodatkować dochody w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.
Odliczenie proporcjonalne
Dochód osiągany za granicą podlega opodatkowaniu w kraju, jednak od należnego podatku można odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczeniu podlega jedynie kwota podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany za granicą. Metodę odliczenia proporcjonalnego przewiduje się m.in. w umowach zawartych z: Belgią, Holandią, Kazachstanem, Rosją i Stanami Zjednoczonymi.
W zeznaniu rocznym zawsze należy wykazać dochód uzyskany za granicą – bez względu na to, czy oprócz dochodów z zagranicy podatnik uzyskał inne dochody opodatkowane w Polsce według skali podatkowej. Jeżeli podatnik przebywa czasowo za granicą i osiąga dochody z wykonywanej tam pracy bez pośrednictwa płatnika, to dodatkowo musi wpłacać zaliczki na podatek dochodowy od tych dochodów w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócił do kraju. Jeżeli termin płatności zaliczki przypada po zakończeniu roku podatkowego, należny podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania. Przy zaliczkach można odliczyć proporcjonalnie podatek zapłacony za granicą.
Obowiązek złożenia w zeznania podatkowego w kraju nie powstanie jedynie w przypadku, gdy podatnik uzyskał dochód z państwa, z którym obowiązująca umowa przewiduje jako metodę unikania podwójnego opodatkowania metodę wyłączenia z progresją i nie uzyskał on w tym samym roku podatkowym innego dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej. W każdym innym przypadku, polski rezydent dochody z zagranicy, obowiązkowo rozlicza w kraju.