Odsetki jako świadczenie akcesoryjne należą do źródła w związku z którym powstały

W ocenie organów podatkowych przychód otrzymany z tytułu odsetek za zwłokę w zapłacie za zbyte akcje pracownicze należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie norm zawartych w art. 17 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które wskazują, jakie przychody uznawane są za przychody ze źródła „kapitały pieniężne” (art. 17) i „praw majątkowych” (art. 18), o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7, a także art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – określającego przychody z „innych źródeł”, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, nie można jednak określić, do którego źródła przychodu należy zaliczyć odsetki z tytułu nieterminowego uregulowania należności za zakupione akcje (papiery wartościowe).

Skoro zatem odsetki, jako świadczenie akcesoryjne, są bezpośrednio i ściśle związane z przychodem np. z tytułu odpłatnego zbycia akcji, a odsetki te nie mogłyby powstać, gdyby nie obowiązek zapłaty ceny za akcje, to nie ma uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że należność główna oraz odsetki za nieterminowe uiszczenie ceny za zbyte akcje powinny być przypisane do dwóch odrębnych źródeł przychodów.

Nie sposób bowiem za odrębne źródło przychodów uznać przychodu z odpłatnego zbycia akcji (papierów wartościowych) i odsetek od kwoty sprzedanych akcji. Odsetki o tym charakterze powinny być zatem przypisane do tego samego źródła co należność główna. Tym samym, skoro przychód z odpłatnego zbycia akcji należy zakwalifikować do źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – tj. przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, to również odsetki za nieterminowe uiszczenie ceny za zbyte akcje powinny być przyporządkowane do tej kategorii źródeł przychodów.

W tym względzie utarła się już linia orzecznicza (por. wyroki NSA w Warszawie m.in. z dnia 25 lutego 2014 r., II FSK 702/12; z dnia 29 stycznia 2014 r., II FSK 333/12; z dnia 20 grudnia 2013 r., II FSK 115/12, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 lutego 2016 r., I SA/Po 1198/15).